In de week #131

Over wat ik schrijf, zeg, zie, lees, luister, denk en tegenkom

Dit kunstwerk hangt ook in Fenix, het nieuwe kunstmuseum over migratie in Rotterdam. Het is er eigenlijk een beetje vreemde eend in de bijt. De maker Robert Indiana heeft niet meer migratieachtergrond dan de gemiddelde Amerikaan. Het werk zelf, dit is een versie uit 1995, stamt uit 1964 en was aanvankelijk ontworpen als kerstkaart voor een vriend. Het New Yorkse Museum of Modern of Art MoMa maakte er daarna de meest winstgevende kaart uit hun collectie van. Er werden vervolgens sculpturen van vervaardigd maar ook tapijten, zoals hierboven. Het werk is zo beroemd dat ik niet uitsluit dat een aanzienlijk percentage van de wereldbevolking het kent.

In die zin is het beeld zelf dus inderdaad een voorbeeld van migratie. Het is de wereld overgegaan zonder zich iets aan te trekken van grenzen. Dat past ook wel bij die tijd, de jaren zestig. Tegelijkertijd is het tijdloos. Het museum zegt er zelf over: “Met dit iconische woordbeeld benadrukt de pop-art kunstenaar waar het voor de mens, waar ook ter wereld, uiteindelijk om gaat: liefde.”

Vandaag kleurde Den Haag rood vanuit liefde voor de ander. 100.000 mensen gingen de straat op om de gruwelen in Gaza te stoppen. Dat is niet alleen mooi, het geeft ook hoop. En hoop geeft kracht. Dat laatste gaan we nodig hebben. En liefde.

Ik ging deze week naar Fenix, las het boek Afscheid van het oude Nederland, zag het theaterstuk Niemand is een eiland, bezocht de opening van Hurry Slowly van Hester Oerlemans in galerie Roof A en schreef twee stukjes met indrukken van mijn bezoek aan Parijs vorig weekend.

Dit moet je echt gaan zien

Fenix dus, de nieuwe sensatie in Rotterdam die echt een bezoek waard is. Trek er ruim de tijd voor uit. Ik verbleef er vrijdag vijf uur, keek mijn ogen uit, at een heerlijke lunch in het Anatolische restaurant van het museum en was toen ik wegging nog lang niet klaar. Zo heb ik de kofferverhalen nog niet gehoord en de fototentoonstelling slechts vluchtig bekeken. Beide bevinden zich op de begane grond en je hoeft daar geen ticket voor aan te schaffen. Wel voor het kunstmuseum op de eerste verdieping en toegang tot de spectaculaire trap Tornado.

Je merkt het, ik ben enthousiast. Ik raakte ontroerd door wat ik zag. Dit is wat we nu nodig hebben. Ik schreef er een stuk over.

Lees: In het Rotterdamse Fenix wordt eindelijk normaal gedaan over migratie

Vrolijke wreedheid

Als je van een bezoek aan Fenix bijvoorbeeld met de watertaxi terugkeert naar de stad en uitstapt bij de Veerhaven kun je daar nog even binnenlopen bij de wondermooie galerie Roof A die verscholen ligt tussen enorme historische kantoorpanden. Er is een tentoonstelling van Hester Oerlemans te zien die schilderijen maakt van het leed van de wereld in vrolijke kleuren. Zoals hierboven het afschuwelijke prikkeldraad dat moet voorkomen dat vluchtelingen Europa kunnen binnenkomen. Het ziet er uit als slingers en dat maakt het nog ongemakkelijker.

Fenix heeft zojuist een werk van Oerlemans aangekocht dat nog niet in de tentoonstelling te zien is. Bij Roof A krijg je dan toch alvast een indruk.

Voor je rechtse oom

Kunnen we onze democratie nog redden? luidt de alarmerende titel van het door de historicus René van Stipriaan geschreven Afscheid van het oude Nederland. Ik kan vast verklappen dat hij daar niet erg hoopvol over is maar dat is juist het goede van dit 136 pagina’s tellende boek dat leest als een trein. Hij schetst in grote lijnen hoe we de afgelopen 25 jaar uiteindelijk zijn beland in de ultrarechtse nachtmerrie waar we ons nu bevinden. Voor de doorgewinterde politieke junkie misschien weinig nieuws maar voor die rechtse oom die je op verjaardagen nooit kunt overtuigen een prima en verhelderend cadeau.

Ik werd er zelf ook door begeesterd. Ik koester het idee dat je de toekomst moet veroveren, Van Stipriaan maakt duidelijk dat je er nu op de eerste plaats voor moet zorgen dat je hem niet kwijtraakt. Blij dat Van Stipriaan het opgeschreven heeft. Het boek is ook in Kobo Plus beschikbaar.

Wat ik weer eens allemaal niet wist

In de Parijse Jardin des Plantes, een ideaal park om lekker te lezen, zag ik een bordje met de prikkelende naam narcissus poeticus. Ik wilde daar eerst een flauw grapje over maken maar ging eerst opzoeken waar ik eigenlijk mee te maken had. En wat ik toen allemaal ontdekte…

Lees dit als jij ook meer automerken kent dan plantensoorten

Zo is zalig

Nog een keer Parijs. Het leek ooit onvoorstelbaar maar inmiddels verplaatsen Parijzenaars zich meer op de fiets dan met de auto. De stad ondergaat echt een enorme verandering en die ziet er uit zoals je op de foto kunt zien. Het laat zien dat je de wereld volkomen kunt veranderen, als je maar een lange adem hebt en een goed plan.

Lees: De stad als paradijs

Maak je toekomst

Een van de fijnste wijken van Rotterdam is het Lloydkwartier, dat naast de Euromast ligt. Het is een splinternieuwe woonwijk maar ook een historisch gebied. Vrijwel alle mensen met Indische roots bijvoorbeeld, of hun voorouders, zijn ooit via deze haven in Nederland aangekomen. Je vindt er ook het Slavernijmonument en de plek waar ooit de legendarische club Now & Wow gevestigd was. De tv-studio’s waar Raymann is Laat werd opgenomen zijn er, de studio van Fun X en Rijnmond en de enorme hal waar nu vrijwel dagelijks Mama Mia The Party wordt opgevoerd, wat iedere keer busladingen vrolijke mensen naar de wijk brengt. Om maar een paar zaken te noemen.

Theater Rotterdam maakte in samenwerking met de wijkbewoners de voorstelling Niemand is een Eiland over hoe ze het 125 jaar oude gebied hebben gered van de projectontwikkelaars. Très Rotterdams. En ook nog hoopgevend want het is een mooie wijk geworden, onderdeel van Delfshaven.

Sociale media

Dank

Deze nieuwsbrief is te lang, zegt Substack. Ik ga het toch maar proberen want ik kan het niet opbrengen er in te snijden. Dank als je hier bent aanbeland, voor het lezen, je aandacht en voor alle reacties via mail en comments. Met een like maak je me blij. Ken je iemand die In de Week ook leuk zou kunnen vinden? Stuur deze editie dan gerust door. Krijg je In de Week doorgestuurd? Neem dan een gratis abonnement want geen week is hetzelfde. Iedere zondagavond in je mailbox.